چقدر حال ميده زير برف سنگين و نرمي كه داره مي باره هي برفهارو پارو كني و پارو كني . اين طرف پشت بوم رو كه پارو مي كني ، به اون طرف نرسيده پشت سرت دوباره پر برف بشه. و تو از خدابخواي اين لحظه رو با همين برف و پارو كردنش تو زمان منجمد كنه و همين طور تو اين زمان بموني و احساس كني غير از تو و اين برفها و اين سرما و اون فرهاد خدابيامرز كه تو گوش ات داره زمزمه مي كنه : گرته روشن مرده برفي همه كارش آشوب ...هيچ موجود زنده ديگه اي تو اين دنيا نيست و خودت هستي و خودت و خودت ....
7 نظر:
سلام
خیلی وقتا به خاطر بیسوادیم کم میارم مثه الان اما اینو میدونم برا اینکه زمین سردش نشه خدا پتوی مخملی سفیدی روش میکشه تا زمستون تموم شه.خالا تو میخوای بمونی تو زیر این محبت خدا.نمیدونم..............واقعا نمیدونم
خوشحالم چون برا منم اینطوریاست.
به یاد آدم برفیهای بچگیمون
Daghighaan manaam tazeh baad az modaati bood in ahaango roo hardaam gir ovordaam... kolli keh gooshesh dadaam goftaam matnesho bezaramesh too weblogam! in mozoo az telepathie gozashteh... dareh misheh teleFati!!!!
اين که بدتر ضد حاله که ...
اگر بار گران بودیم رفتیم آدرس موقت من : rismon.blogfa.com
اما من دوس ندارم !
حس فیلم کمدی بهم دست میده این ور رو پارو کنم ، برف بیاد ، اون ور رو پارو کنم ، برف بیاد . . .
ارسال یک نظر