تماس

دختر کوچولو رو تخت خواب‌اش دراز کشیده بود. از پدرش پرسید :«پدر، این درسته که ما تو جهان تنها هستیم؟». پدرش جواب داد :«اگه ما تنها باشیم. اون وقت فضای زیادی تو جهان به هدر رفته» ... وقتی که فکرش رو می‌کنی که کل عالم یه چیزی حدود 18 میلیارد سال عمر داره و در واقع نور با اون سرعت سیصدهزار کیلومتری‌اش تو ثانیه، 18 میلیارد سال باید تو راه باشه تا از اینجا به لبه دنیا (اگه واقعا لبه‌ای داشته باشه) برسه و همین طور اگه فکرش رو بکنی که از ظهور اولین انسان‌ها روی زمین چیزی حدود پنجاه یا شصت‌هزار سال می‌گذره و اولین تمدن‌ها یه چیزی حدود 10 هزار سال عمر دارن و ما تازه سی و اندی ساله که پامون به فضا باز شده، می‌بینیم که زیاد هم پر بیراه نگفته. یه شق خودپستدانه دیگه‌اش هم اینه که فرض کنیم این دنیا فقط برای بشر به وجود اومده. یعنی انفجار بزرگی رخ داده و دنیا متولد شده و یه چیزی حدود 18 میلیارد سال انتظار کشیده و کشیده و کشیده تا این بشر خلق بشه و... امیدوارم که این احتمال دوم غلط باشه .فکرش هم مو رو به تن آدم سیخ می کنه...