حالي به حاي
تو يه مقطع از زندگيت احساس مي كني كه بقيه بيشتر از تو حاليشونه . بعد به يه جايي مي رسي كه مي بيني اين تو هستي كه از بقيه بيشتر حاليته . يه مدتي كه گذشت مي بيني كه تو اشتباه كردي و باز هم اين بقيه هستن كه از تو بيشتر حاليشونه و بعد آخر سر مي بيني كه هم خودت و هم بقيه ، هيچ چيز حاليتون نيست و همه سر وته يه كرباسيد.
شنبه، مهر ۰۴، ۱۳۸۳
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
1 نظر:
az koja donesti onjam;
ta jonon faseleyi nist az inja ke manam
ارسال یک نظر