رسم بر اینست که در مراسم یادبود مرحوم درگذشتهای که در مساجد برگزار میشود بعد از ده و یا پانزده دقیقه تلاوت قرآن و فاتحهخوانی مدّاح و یا قاری از طرف خانواده داغدار قدردانی میکند از کسانی که با ارسال پیام تسلیت ابراز همدردی کردهاند. در این مواقع مدّاح به طور معمول پیازداغ قضیه را زیاد میکند و به صورت کلیشهای تشکر میکند از کسانی که تلگرافاً، تلفناً، اساماساً و ارسال نامه و غیره ابراز همدردی کردهاند. چندروز پیش در مجلس ترحیمی شنیدم که مدّاح از کسانی که ایمیلاً ابراز همدردی کردهاند تشکر کرد. (البته آقای بازرگان همین الان خبر دادند که در مراسمی شنیدهاند که مدّاح محترم از واژه "اِمِلاً" استفادهکردهاند). با توجه به پیشرفت شیوههای نوین ارتباطی باید از مدّاحان محترم درخواست کرد از کسانی که توییتراً، دیوارهای فیسبوکاً، وبلاگاً، فرندفیداً، گوگولپلاساً و مَسیجاً اعم از آٰنلایناً و آفلایناً و جیتاکاً ابراز تسلیت و همدردی کردهاند نیز تشکر کنندکه حجم اینگونه پیامهای تسلیت به شدّت بالا رفتهاست و بهطور معمول ملّت تََوَقع دارند. اجرکمعنداله.
خلاصه کتاب «آفتابگردانهای کور»، نوشته آلبرتو مندس | روایتهای دردناک از
اسپانیای پساجنگ
-
گاهی اتفاق میافتد که انسان در برابر یک کتاب نه فقط برای خواندن روایت، بلکه
برای نفس کشیدن میان سطرهایی میایستد که بوی زندگی و مرگ را با هم دارند.
«آفتا...
۱۶ ساعت قبل
0 نظر:
ارسال یک نظر