کسانی که به زیاد به سینما می روند ، لابد متوجه شده اند که برخی از فیلمها فوق العاده برجسته به نظر می ایند.اشکال و تصاویر از زمینه عقب جدا شده و بقدری برجسته هستند که وجود پرده را از یاد می بری و گویی منظره حقیقی و هنرپیشه های زنده را در صحنه می بینی. حداکثر برجستگی زمانی مشخص می شود که ما فیلم را با همان زاویه دیدی ببینیم که دوربین فیلم برداری منظره واقعی را هنگام فیلم برداری می دیده است. آن وقت در برابر ما منظره طبیعی جلوه خواهد کرد.
چگونه باید فاصله ای را که این مناسب ترین زاویه دید را داشته باشد ، پیدا کرد؟ برای این کار باید جایی را انتخاب کرد که : اولا – روبروی وسط پرده باشد، ثانیا – فاصله آن نقطه از پرده به همان میزان بزرگتر از عرض تصویر باشد که فاصله کانونی دوربین فیلم برداری ، از عرض فیلم بیشتر است. معمولا برای فیلم برداری بسته به خصوصیات فیلم برداری ، از دوربین های فیلم برداری دارای فاصله کانونی 35 یا 50 یا 75 و یا 100 میلی متر استفاده می شود . عرض استاندارد فیلم ها 24 میلی متر است. از آنجایی که نسبت فاصله کانونی بر عرض فیلم برابر با نسبت فاصله مطلوب بر عرض تصویر و برابر با تقریبا 3 می باشد ، بنابراین برای پیدا کردن مناسب ترین جا باید عرض تصویر را در 3 ضرب کرد.اگر عرض تصویر روی پرده سینما مثلا 3 متر باشد بهترین جا برای تماشای آن فیلم در 9 متری پرده قرار دارد .
فیزیک برای سرگرمی – نوشته : یاکوب اسیدروویچ پرلمان .
قابل توجه سرکار خانوم خانومی
دلیل شگفتانگیز رشد ارتفاع کوه اورست: تعامل شگرف طبیعت
-
کوه اورست، که در زبان نپالی «ساگارماتا» و در زبان تبتی «چومولونگما» نامیده
میشود، بلندترین نقطه زمین است و همواره با افسانهها و داستانهای
شگفتانگیز ه...
۹ ساعت قبل
0 نظر:
ارسال یک نظر