غودزيلا

اونقدر بزرگ هست كه با يه دستش بتونه يه شهر رو له و لورده كنه.اونقدر بزرگ كه اگه يه گلوله بخوره تو دمش، يه روز طول مي‌كشه تا مغز نخودي‌كوچيكش از زخمش با خبر بشه.كت و كلفت ، بزرگ و زشت .معمولا هم بعد از اينكه آدمها بخصوص بچه ها ،‌فيلم هاي ترسناك پر از جونورهاي كله پوكي رو مي بينن كه از سروكول هم بالا مي رن براي خوردن يه آدم، از خونه نارنجي رنگ فسفري خودش بیرون مي زنه كه اگر هر بچه اي ‌حتي حضورش رو احساس كنه اون شب جاش خيسه.اما همين غودزيلا ي به ظاهر وحشي ، احساساتش از آتيش دماغش هم بيشتر جلوه مي كنه.طوري كه هرشب مي ره بالاي كوه و زل می‌زنه به ستاره ها و به ياد معشوق بي وفاش " غود زيبا" زاروزار گریه مي كنه و اشك مي ريزه .كه می گن هر قطره اشكش دواي ‌تموم دردهاي استخوني آدم هاس.

تذكر :در صورت مشاهده غودزيلا ، دست راست خود رو بالا گرفته و سه بار به دور خود بچرخيدو بگوييد "غود به ذات هر چي آدم زبون نفهمه".اين جوريه كه غودزيلا شما رو در زمره دوستانش قرار مي ده. برگفته شده با كمي تغيير از ويژه نامه روز جهاني كودك مجله دیواري طنز شيپوردانشگاه زنجان